رقیب های سنتی در صنعت خودروسازی

رقیب های سنتی در صنعت خودروسازی از دلایل بااهمیت توسعه صنایع گوناگون و تولید محصولات برتر و مرغوب تر برای مخاطب، «رقابت» است. وقتیکه چند کمپانی در یک زمینه حضور دارند، هریک بمنظور جذب مشتری هدف و برنامه ریزی مخصوصی طراحی می کنند. تولید خودرو از پلتفرم های وسیع رقابت برندها از گذشته تاکنون بوده که نتیجه آن، علی رقم مخاطب به کمپانی و بازارجهانی هم رسیده است. درصورتی که به گذشته تولید خودرو نگاهی بیندازیم، به درستی دیده می‌شود که بیشتر رقابت و مجادله بین کمپانی ها در آخر به تولید محصولی بهتر از گذشته به پایان رسیده است. رقابت از قواعد عادی صنعت خودروسازی است؛ اما بعضی کمپانی ها این امر را حیاتی تر از سایر برندها می‌دانند. وقتیکه بازار وسیع و درهایش به روی همه باز باشد، خودروسازان به رقابت با سایرکمپانی ، چه آنهایی که جدیدا وارد شده اند و چه آنهایی که از قدیم بوده اند، محکوم هستند.
در گذشته خودروسازی رقابت‌های معروفی ثبت شده است که در اغلب آن‌ها، موتوراسپرت دلیل رقابت دو خودروساز بوده که رفته رفته به تولید زیاد محصول و بحث و مجادله بین طرفداران هم رسیده است؛ اما چگونگی آغاز رقابت دو خودروساز اهمیتی ندارد؛ چون درنتیجه سبب شده هر دو کمپانی در ارائه محصولات برتر و بالارفتن مرغوبیت خدمات بیشتر تلاش کنند.
در این مقاله، با دیدگاهی از گذشته، برترین رقابت بین خودروسازان را موردبرررسی قرار می دهیم. این رقابت قادر است بین دو خودروساز در حد مدیریت بزرگ یا بین دو نوع تولیدی باشد.

بنتلی درمقابل رولز رویس؛ کدام انگلیسی شیک تر است؟

در سال‌های قبل، بنتلی و رولز رویس، دو برند ریشه دار بریتانیایی، همواره بر سر تولید مدرن ترین خودرو و لنت ترمز دنیا رقابت کرده‌اند. رولز رویساز بنتلی قدیمی‌تر است و درحقیقت از سال ۱۹۳۱ تا سال ۱۹۹۸، برند بنتلی تحت نظر رولز رویس بود. در این زمان، رقابت این دو کمپانی انگلیسی خیلی دوستانه بود و حتی در بعضی نسخه ها، از قطعات و مهندسی مشترک استفاده می‌کردند. در سال ۱۹۸۰، کمپانی بزرگ ویکرز (Vickers) مالک بنتلی و رولز رویس شد و از آنجا به بعد، مسیر این دو تولیدکننده‌ رقیب های سنتی در صنعت خودروسازی مدرن انگلیسی هم عوض شد. بنتلی رفته رفته به سراغ تولید خودروهای مدرن با افزودن رانندگی اسپرت رفت. این ایده مخصوصا وقتیکه بطور جدی پیگیری شد که بنتلی تحت نظر عظیم ترین خودروساز آلمان قرار گرفت.

سال ۱۹۹۷، ویکرز اطلاع داد رولز رویس برای فروش آماده شده است. در آغاز دهه‌ی ۲۰۰۰، فروش دو برند ریشه دار بریتانیایی عرضه شد وفولکس واگن و بی‌ام‌و خریدار حتمی بودند. بی‌ام‌و و ویکرز در تولید موتورهای هواپیما همکاری می‌کردند و بی‌ام‌و موتور و بعضی قطعات خودروهای رولز رویس و بنتلی را هم تأمین می‌کرد؛ براین اساس، فروش رولز رویس به این تیم آلمانی عاقلانه به‌نظر می‌رسید. دراین صورت، درپایان این فولکس واگن بود که با پیشنهاد مبلغ بیشتر، رولز رویس و بنتلی را خرید؛ اگرچه دیزاین، نوع، تولید و تأسیسات اجرایی رولز رویس زیرنظر فولکس واگن قرار گرفت و حق بکارگیری اسم این برند انگلیسی هنوز هم برای انگیسی‌ها باقی ماند.
مسئله جدی از وقتی شروع شد که بی‌ام‌و قادر بود با اعلان ۱۲ ماهه، پروسه تأمین موتور و قطعات را متوقف کند. فولکس واگن قادر نبود در این ۱۲ ماه، فرم خودروهای بنتلی و فولکس واگن را عوض کند و مجدد مهندسی کند؛ براین اساس آلمانی‌ها وارد مذاکره شدند. دو خودروساز آلمانی درآخر به نتیجه رسیدند که از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۲، بی‌ام‌و موتور وسایر قطعات رقیب های سنتی در صنعت خودروسازی را تأمین کند و حق استفاده از عنوان و لوگو رولز رویس را داشته باشد. از سال ۲۰۰۳، فولکس واگن کاملا صاحب بنتلی و برند رولز رویس هم درنهایت به زیرمجموعه‌های بی‌ام‌و افزوده شد. بعد از سال‌ها همیاری، بنتلی و رولز رویس از هم مستقل شدند و در قراردادی شگفت انگیز به دو خودروساز آلمانی فروخته شدند.

در سال های قبل، بنتلی و رولز رویس در بعضی انواع خودرو مانند شاسی‌بلند رقابتی جدی داشته‌اند. علی رقم این، بنتلی مولسان (‌Bentley Mulsanne) و رولز رویس فانتوم (Rolls-Royce Phantom) دوسدان خیلی شیک و رقیب هستند. اگرچه بنتلی مولسان بعد از ۱۰ سال تولید، درنهایت از عرصه رقابت خارج می شود و جای خود را به شاسی‌بلند نو می‌دهد؛ ولی رولز رویس تولید فانتوم را ادامه خواهد داد و در نوع سدان‌های خیلی شیک بی رقیب خواهد شد.

بی‌ام‌و درمقابل مرسدس بنز؛ کدام آلمانی جامع تر است؟

بی‌ام‌و و مرسدس بنز بیشتر از یک قرن است در آلمان حضور دارند. چند دهه گذشته، این دو خودروساز آلمانی رقیب نبودند؛ چراکه بی‌ام‌و به‌ تولید خودروهای خانوادگی پرسرعت و مسابقه‌دادن با آن‌ها درگیر بود و مرسدس بنز هم شیک بودن محصولات و ارائه سدان‌های عظیم برای مهم‌ترین افراد دنیا را پیشنهاد می‌داد. در این صورت، این دو برند پرمخاطب در دهه‌ی ۱۹۸۰ رقابت زیبایی را آغاز کردند که تا الان هم ادامه دارد و از جدال‌های جدی خودروسازی است. ماجرا از زمانی شروع شد که مرسدس بنز با ارائه خودروهای اسپرت و بی‌ام‌و همچنین با تولید محصولات شیک به حوزه همدیگر وارد شدند.

مرسدس بنز W123 محصول سال ۱۹۷۵ و بی‌ام‌و سری 5 نسل E28 اولین بخش از سریال شگفت انگیز رقابت زیاد این دو خودروساز آلمانی بودند. بخش دوم رقابت بی‌ام‌و و مرسدس بنز جالب ‎تر بود؛ چون مرسدس بنز W124 و بی‌ام‌و E34 شباهت‌های بسیاری داشتند. مرسدس بنز و بی‌ام‌و همچنان رقابت قدیمی را نگه داشته اند و در سال ۲۰۲۰، بیش از همیشه محصولاتی بامرغوبیت بالا و شبیه به‌هم تولید می‌کنند. یکی از بُعدهای جذاب رقابت این دو برند، همکاری در وضعیت ضروری است. برای مثال در سال ۲۰۱۹، دایملر، کمپانی صاحب مرسدس بنز و بی‌ام‌و در ایجاد برنامه‌های خدمات اشتراک سواری همیاری کردند. علی رقم این، بی‌ام‌و و دایملر در پیشرفت فناوری خودران و حمل‌ونقل آینده هم همکاری خواهند کرد. رقابت بی‌ام‌و و مرسدس بنز همواره با بازی‌های تبلیغاتی و شعارهای آلمانی، جالب و سالم بوده است.

بوگاتی درمقابل کونیگزگ؛پرسرعت ترین خودرو جهان؟

به گزارش ملت یدک بوگاتی با تولید ابرخودرو ویرون، زمینه رقابت تازه ای در دهه‌ی ۲۰۰۰ شروع کرد. این برند فرانسوی‌آلمانی چند سال در این زمینه تنها بود؛ اما سایر کمپانی ها به تدریج اضافه شدند. رقابت کونیگزگ و بوگاتی برای ثبت رکورد پرسرعت ترین خودرو جهان شروع شد. کونیگزگ جوان‌ترین و همچنین جدی ترین رقیب بوگاتی در این حوزه است. بوگاتی سال ۲۰۱۰ با ویرون رکورد جدیدی (۴۳۰ کیلومتربرساعت) ثبت و توجه کونیگزگ را جلب کرد. کونیگزگ بعر از چندین سال مهندسی، رکورد بوگاتی را با نسخه آگرا RS در سال ۲۰۱۷ شکست. رکورد سرعت کونیگزگ ۴۴۷ کیلومتربرساعت بود و بوگاتی را مجبور کرد محصول جدیدی ارائه کند.
بوگاتی که پرسرعت ترین خودرو جهان را از دست داده بود، نهایت سرعت ۳۰۰ مایل‌برساعت (۴۸۲ کیلومتربرساعت) را نشانه گرفت و برای این کار، مدلی مخصوص از نوع شیرون را تولید کرد. شیرون سوپراسپرت 300+ نوین ترین محصول بوگاتی به شمار می رود که با هدف شکستن رکورد سرعت ساخته شده است. بوگاتی با این خودرو و رانندگی اندی والاس موفق شد رکورد سرعت ۴۸۹ کیلومتربرساعت را ثبت کند. این سرعت برابر ۳۰۴ مایل‌برساعت است؛ براین اساس بوگاتی توانست نخستین کمپانی در دنیا باشد که خودرویی جاده‌ای با اخرین سرعت بیشتر از ۳۰۰ مایل‌برساعت تولید می‌کند. بعد از رکوردگیری این نوع از شیرون، مدیران ارشد بوگاتی اعلام کردند از حوزه رقابت برسر بالاترین سرعت خودرو خارج می شوند و هدف دیگری را تعیین خواهند کرد.

کمپانی های دیگری مانند هنسی به سراغ تولید خودروهای پرسرعت تر هستند؛ اما بازهم این کونیگزگ است که با افتتاح ابرخودرو Jesko Absolute، بهترین رقیب برای بوگاتی به شمار می رود . کونیگزگ طبق اطلاعات شبیه‌سازی کامپیوتری، آخرین سرعت ابرخودرو جدیدش را ۵۳۱ کیلومتربرساعت محاسبه کرده است. Jesko Absolute با نشان پرسرعت ترین خودرو تاریخ کونیگزگ خیلی زود وارد گان نهایی تولید می‌شود و احتمالا رکورد بوگاتی شیرون سوپراسپرت 300+ را خواهد شکست. نکته جالب اینجاست که دقیقا مثل بوگاتی، کریستین فن‌کونیگزگهم اعلام کرده است Jesko Absolute آخرین خودرو این کمپانی است که با هدف رکوردگیری آخرین سرعت تولید می‌شود. براین اساس، شیرون سوپراسپرت 300+ و Jesko Absolute آخرین رقابت‌کننده‌های بوگاتی و کونیگزگ هستند؛ اگرچه احتمالا در آینده و با رونق فناوری برقی، این دو کمپانی در عصر جدید صنعت خودروسازی مجدد وارد میدان رقابت شوند.